Nick Vujicic ၏ စိတ္ခြန္အားေပးသည့္ စကားစုမ်ား

ကြ်န္ေတာ့္ဟာ ေျခေထာက္ မပါဘူး လက္ မပါဘူး..ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ားတို့ စိတ္မပူပါနဲ့ ..

ထို့စကားကို.စိတ္ဓာတ္ျမွင့္တင္ေရးစကားေျပာကြ်မ္းက်င္သူတစ္ဦးျဖစ္သူNick Vujicic ကေျပာခဲ့ျခင္း
ျဖစ္ပါတယ္..သူ၏စကားကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္မသန္ေပမဲ့စြမ္းတဲ့သူ့စိတ္ဓာတ္ကိုအားက်ဖြယ္ ျမင္ေတြ႔ရပါတယ္..

သူ့သည္အသက္ ၁၇ ႏွစ္မွာ Life Without Limbs ဆိုတဲ့ အသင္းကို တည္ေထာင္ျပီး မိန့္ခြန္းေျပာဆိုျခင္းနဲ့ ကုိယ္အဂၤါမသန္စြမး္သူေတြကုိ ေထာက္ပံ့ကူညီရင္း ဇနီးျဖစ္သူ Patricia Maier နဲ့အတူ ဘ၀၇ဲ့ အဓိပၸာယ္ကို ရွာေဖြလ်က္ရွိသူျဖစ္ပါတယ္။

အခုေဖာ္ျပမွာက လူငယ္ေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ အတြက္ သူေျပာခဲ့တဲ့ မိန့္ခြန္း (သို့) စိတ္ဓာတ္ျမွင့္တင္ေရး
စကားမ်ားစြာ ထဲက အေျခခံ အခ်က္တခ်ိဳ့ပဲျဖစ္ပါတယ္....

၁၊ မ်က္ရည္က်တဲ့အခ်ိန္မွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မခ်ပါနဲ့...အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဆိုးျမင္စကားေျပာဆိုျခင္း နည္းႏုိင္သမ်ွနညး္ပါေစ။

၂။အခက္အခဲ ကိစၥတစ္ခုကို အျမဲ ေတြးေတာ ပူပန္မေနပါနဲ့...ခံစားခ်က္တုိင္းကို သင့္ ဆီမွာ ေသာင္တင္မေနပါေစနဲ့...သင့္မွာ တုိင္ပင္စရာ သူငယ္ခ်င္းေတြ မိဘေတြရွိေသးတာကို သတိရပါ။

၃။ မွားမွာကို မေၾကာက္ပါနဲ့...တကယ္လို့ မွားခဲ့ရင္ေတာင္ ဦးေႏွာက္ေျခာက္မခံပါနဲ့၊ လူ့ဘ၀ဆိုတာ အမွားအမွန္ဒြန္တြဲေနတတ္ပါတယ္။ ဘယ္လို အေျခအေနပဲျဖစ္ျဖစ္..
.ေနာက္ဆံုးျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ...ျပီးခဲ့တဲ့ အမွားေတြဟာ သိပ္ေတာ့အေရးမၾကီးလွတာကို ခံစားရပါလိမ့္မယ္။

၄။ အဆိုးျမင္ျခင္းဟာ လူေတြမွာ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုအဆိုးျမင္တဲ့အရာ ေတြဟာ ဘ၀ရဲ့ ေသးငယ္တဲ့ အစိတ္အပိုင္း ေတြဆိုတာ နားလည္ဖို့လိုပါတယ္။ တကယ္ေတာ့.. စိတ္ခံစားခ်က္ကို ဦးစားမေပးပဲ မွ်တေအာင္ အေကာင္းျမင္စိတ္ေလးနဲ့ အစားထုိ္းေပးဖို့လို္ပါတယ္။

၅။ တကယ္လို့ တစ္ေယာက္ေယာက္က သင့္ကို အဆက္အသြယ္လုပ္သည္ျဖစ္ေစ...မလုပ္သည္ျဖစ္ေစ .. စကားေျပာေျပာ မေျပာေျပာ ... ဒါဟာသာမန္ပါပဲ။ ေရးၾကီးခြင္က်ယ္ အက်ယ္ခ်ဲ့ေနစရာ မလိုပါဘူး။ ေတြးျပီး ၀မ္းနည္းမေနသင့္ပါဘူး။

လူတစ္ေယာက္၏ တန္ဖိုး

(အလြန္းေကာင္းတဲ့ အသိပညာေပး ပို့စ္ေကာင္းတစ္ခုမို႔ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္)
တစ္ခါက နာမည္ၾကီး တကၠသိုလ္မွ ဆရာတစ္ဦးသည္ ေခ်ာင္က်ေသာ ရြာတစ္ရြာသို႔သြားေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့သည္။ ရြာသို႔ေရာက္ေသာ္ ေလွတစီးငွားျပီး ျမစ္တစ္ေလွ်ာက္ လည္ပတ္ခဲ့သည္။
ေလွစတင္ထြက္ေသာအခါ ဆရာက ေလွသမားအား......

" ခင္ဗ်ား သခ်ာၤေဗဒတတ္သလား"
" ကြ်န္ေတာ္ မတတ္ပါဘူး""႐ူပေဗဒ တတ္သလား"
"ဒါလဲ မတတ္ပါဘူး"
" ဒါဆိုရင္ ခင္ဗ်ား ကြန္ပ်ဴတာသံုးတတ္သလား"
"စိတ္မေကာင္းပါဘူး... ဒါလဲ ကြ်န္ေတာ္မတတ္ပါဘူး" ဆရာမွာ ေခါင္းခါျပီး
"သခ်ာၤမတတ္ရင္ လူ႕ဘ၀ရဲ႕၆ပံု၂ပံုကိုခင္ဗ်ားဆံုး႐ွံဳးမယ္"
"႐ူပေဗဒ မတတ္ရင္ လူ႔ဘ၀ရဲ႕ ၆ပံု၁ပံုကို ဆံုး႐ွဳံးမယ္"
"ကြန္ပ်ဴတာ မတတ္ရင္ လူ႔ဘ၀ရဲ႕ ၆ပံု၁ပံုကို ဆံုး႐ွဳံးမယ္"..
"ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဘ၀၆ပံု၄ပံုဟာ ဆံုး႐ွဳံးသြားျပီပဲ...."

သခ်ၤာဆရာတစ္ဦး၏ ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္လမ္း

 

ပုံမွာ ျမင္ေတြ႔ေနရတာကေတာ့ Anand kumar အမည္ရ သခၤ်ာဆရာ တစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။
တြက္ခ်က္ျခင္းကို ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက အထံုဝါသနာပါျပီး အတန္းပညာ အဆင့္တိုင္းမွာ သခၤ်ာ အမွတ္အမ်ားဆံုး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တကၠသိုလ္မွာလည္း သခၤ်ာဘာသာရပ္ အထူးျပဳျပီး တက္ေရာက္ရာ ဘြဲ႔ရေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ Anand ရဲ ႔ရည္မွန္းခ်က္က ကမၻာေက်ာ္ သခၤ်ာ ပညာရွင္ တစ္ဦး ျဖစ္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေမရိကန္ ကိန္းဘရိတ္ခ်္ တကၠသိုလ္ကို ဆက္ေလွ်ာက္ပါတယ္။ Number Theory (Mathematical Spectrum , Mathematical Gazette) အစရွိသျဖင္ ကိုယ္တိုင္ဖန္ တီးျပီး ေလွ်ာက္လႊာမွာ သူ႔ အရည္အခ်င္းကို ထုတ္ေဖာ္ျပသခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ ႔အရည္အခ်င္းေၾကာင့္ ကိန္းဘရိတ္ခ်္တကၠိသိုလ္မွာ တကၠသိုလ္တက္ခြင့္ေပး လိုက္ပါတယ္။

ဝမ္းသာလို႔မဆံုးတဲ့ Anand ဟာ ဖခင္နဲ႔ တိုင္ပင္ပါတယ္။ Anand တို႔ မိသားစုဟာ ဆင္းရဲပါတယ္။ တကၠသိုလ္ ဆက္တက္ဖို႔ ေငြမရွိျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိႏိၵယႏိုင္ငံတစ္ဝန္း ဆပြန္ဆာေပးမယ့္ သူ တစ္ေယာက္ေယာက္ မ်ား ေတြ႔မယ္ဆုိတဲ့ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ လိုက္ရွာပါတယ္။ ကူညီမယ့္သူ မရွိပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ တကၠသိုလ္ဆက္တက္မယ့္ အိပ္မက္ကို အဆံုးရွံုးခံလိုက္ရပါတယ္။ အေဖျဖစ္သူကလည္း ကြယ္လြန္သြားတဲ့အတြက္ တကၠသိုလ္ ဆက္မတက္ျဖစ္ဖို႔ ၾကိမ္းေသသြားပါတယ္။

လက္သမား ပံုျပင္

အသက္ႀကီးႀကီးနဲ႔ လက္သမားတစ္ေယာက္ဟာ အလုပ္က အနားယူဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနပါၿပီ … အိမ္ေဆာက္တဲ့ လုပ္ငန္းကို အနားယူၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ မိန္းမ … သူရဲ႕ မိသားစုနဲ႔ပဲ လက္က်န္ဘဝကို ေအးေအးေဆးေဆး ေနေတာ့မယ့္ အေၾကာင္း သူရဲ႕ အလုပ္ရွင္ ကန္ထ႐ုိက္ကို ေျပာျပပါတယ္ … သူက အလုပ္ကိုေတာ့ သတိရေနမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ သူက အနားယူဖို႔ လိုအပ္ေနပါၿပီ … သူရဲ႕အလုပ္ရွင္က တားခ်င္ေပမယ့္လည္း မတားႏုိင္ေတာ့ပါဘူး … အလုပ္ရွင္က ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ညွာတာေထာက္ထားၿပီး အိမ္တစ္လံုးပဲ ေနာက္ဆံုး ေဆာက္ေပးဖို႔ သူ႔ကို သြားေျပာတဲ့အခါ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္ … လက္သမားက ေဆာက္ေပးမယ္လို႔ ေျပာေပမယ့္လည္း သူက အလုပ္ဆက္လုပ္ဖို႔ စိတ္မဝင္စားေတာ့တာကို ျမင္သာ ထင္သာ ရွိလွပါတယ္ … ။ အိမ္ကို ေဆာက္တဲ့အခါလည္း ခပ္ညံ့ညံ့လက္ရာနဲ႔ အရည္အေသြးနိမ့္တဲ့ ပစၥည္းေတြကိုပဲ သံုးၿပီး အဲဒီ အိမိကို ေဆာက္ခဲ့တယ္ … အဲဒီလို လုပ္လိုက္တာဟာ သူ႔အတြက္ ကံမေကာင္းမႈ တစ္ခုလို႔ အဲဒီတုန္းက သူမသိခဲ့ဘူး …

သစ္ခုတ္သမားပံုျပင္

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေပါ့။ အင္မတန္ ခြန္အားဗလနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ သစ္ခုတ္သမား တစ္ေယာက္ရွိတယ္တဲ့။ သူက သစ္ကုန္သည္တစ္ေယာက္ဆီမွာ အလုပ္ေတာင္းတဲ့အခါ သစ္ကုန္သည္က သူ႔ကို လိုလိုလားလားနဲ႔ လက္ခံၿပီး လုပ္အားခလည္း ေကာင္းေကာင္းေပးတယ္တဲ့။ အဲဒါနဲ႔ သစ္ခုတ္သမားကလည္း အရမ္းေက်နပ္ၿပီး ငါအေကာင္းဆံုး လုပ္ေပးမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သတဲ့။

အလုပ္ရွင္ သစ္ကုန္သည္ သူေဌးက သစ္ခုတ္သမားကို ပုဆိန္တစ္ခု ေပးၿပီး သစ္ခုတ္ရမဲ့ ေနရာကိုလည္း ျပတယ္တဲ့။

ပထမေန႔မွာ သစ္ခုတ္သမားဟာ သစ္ပင္ ၁၈ပင္ ခုတ္ႏိုင္တယ္တဲ့။

သူေဌးက "ဂုဏ္ယူပါတယ္ကြာ။ ဒီအတိုင္း ဆက္ႀကိဳးစား။" လို႔ ေျပာတယ္တဲ့။

သူ႔အလုပ္ကို ခ်ီးက်ဴးတာခံရေတာ့ သစ္ခုတ္သမားလည္း ေပ်ာ္တာေပါ့ေနာ္။ အဲဒါနဲ႔ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ အလုပ္ကို ပိုၿပီး ႀကိဳးစားလုပ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ ဒုတိယေန႔မွာ သစ္ပင္ ၁၅ပင္ပဲ ခုတ္ႏိုင္တယ္တဲ့။

တတိယေန႔မွ အရင္ထက္ေတာင္ ပိုၿပီး ႀကိဳးၾကိဳးစားစားနဲ႔ ခုတ္ျပန္တယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ၁၀ပင္ပဲ ခုတ္ႏိုင္သတဲ့ေလ။

သူငယ္ခ်င္းတို႔အခ်ိန္ေလးနည္းနည္းေပးၿပီးဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။အရမ္းေကာင္းတဲ့ပံုျပင္ေလးပါ။

တစ္ခါက ထင္းခုတ္သမား လူငယ္တစ္ဦး ေတာင္တက္ျပီး ထင္းခုတ္ေလသည္။ မၾကာမီ
ထင္းခုတ္သမား အဘိုးအိုတစ္ဦးလည္း ေရာက္လာခဲ့သည္။ ထင္းမ်ားကို ခုတ္ၾကရင္း
ညေနေစာင္းခ်ိန္တြင္ အဘိုးအို ခုတ္ၿပီးေသာထင္းအေရအတြက္မွာ လူငယ္ထက္
ပိုမ်ားေနခဲ့သည္။ အဘိုးအိုမွာ ေနာက္က်မွ ေရာက္လာျပီး သူ႔ထက္
ထင္းပိုမ်ားေနသည္ကို သတိျပဳမိေသာလူငယ္က ေနာက္ရက္တြင္ ေစာေစာထျပီး
ထင္းခုတ္ထြက္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။

ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ လူငယ္မွာ အဘိုးအိုထက္ ေစာျပီး ထင္းခုတ္ရန္ ထြက္ခဲ့သည္။
စိတ္ထဲတြင္ အဘိုးအိုထက္ ထင္းပိုရမည္ဟုလည္း ေတြးေနမိသည္။ သို႔ေသာ္
အလုပ္သိမ္းခ်ိန္တြင္ အဘိုးအို၏ ထင္းမွာ သူ႔ထက္ ပိုမ်ားေနသည္ကို
ေတြ႔ျပန္သည္။ သို႔ႏွင့္ ေလး၊ ငါးရက္ဆက္တိုက္ ေတာင္ေပၚသို႔ ေစာစီးစြာ
ေရာက္ႏွင့္ေနျပီး မိုးခ်ဳပ္ေန၀င္မွ အိမ္ျပန္ခဲ့ေသာ္လည္း သူ၏ထင္းမွာ
အဘိုးအိုထက္ အၿမဲတမ္းလိုလိုပင္ နည္းေနခဲ့သည္။
ေျခာက္ရက္ေျမာက္ေန႔တြင္ သူသည္ မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့သည့္အဆံုး အဘိုးအိုအား
ေမးျမန္းခဲ့သည္။
“ အဘိုး…. ကြ်န္ေတာ္က အဘိုးထက္ အားသန္တယ္… အဘိုးထက္ ေစာျပီး
ေတာင္ေပၚေရာက္ေအာင္ လာခဲ့တယ္.. ေနာက္က်မွ အိမ္ျပန္တယ္။ ဒါေပမယ့္
ကြ်န္ေတာ္ခုတ္ရတဲ့ ထင္းက အဘိုးထက္ နည္းေနခဲ့တယ္… ဘာေၾကာင့္လဲ”
“ဒီိလို လူေလးရဲ႕… အဘိုးက ထင္းခုတ္ျပီး အိမ္ျပန္ေရာက္တုိင္း အဘိုးရဲ႔
ပုဆိန္ကို အၿမဲေသြးတယ္။ လူေလးက မေသြးခဲ့ဘူး။ ထင္းခုတ္ၿပီး ဒီအတုိင္း
ပစ္ထားခဲ့တယ္။ အဘိုးက အသက္ၾကီးျပီ။ ေနာက္က်မွ ေတာင္ေပၚေရာက္သလို လူေလးထက္
ေစာျပီး အလုပ္သိမ္း ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဘိုးရဲ႔ ပုဆိန္က လူေလးပုဆိန္ထက္
ထက္ျမက္ေနတဲ့အတြက္ အဘိုး ေလး ငါးခ်က္ခုတ္လို႔ ျပတ္တဲ့ သစ္ပင္ကို လူေလးက
ဆယ္ခ်က္ေလာက္ ခုတ္ယူရတယ္… ဒါေၾကာင့္ လူေလးရဲ႕ ထင္းေတြ နည္းေနတာပါ”
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲ။

၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ စာေပႏိုဘယ္ဆု႐ွင္ Svetlana Alexievich

၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ စာေပႏိုဘယ္ဆု႐ွင္
ဘီလာရုဇ္ႏိုင္ငံသား ( Belarusian)
အမ်ဳိးသမီးသတင္းေထာက္စာေရးဆရာ Svetlana Alexievich

သူမ ကိုယ္ပိုင္ Website >>> www.alexievich.info/

 

Share

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ အႀကီးဆုံးေသာ ေရပူစမ္း

ရဲလိုးစတုန္း အမ်ိဳးသားဥယ်ာဥ္ရွိ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ အႀကီးဆုံးေသာ ေရပူစမ္း Grand Prismatic Spring

 

Share

သီတင္းကၽြတ္လအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ

သီတင္းကြ်တ္လ သည္ ျမန္မာတို ့၏ ၁၂ လရာသီတြင္ သတၱမ ေျမာက္လၿဖစ္ၿပီး ၀ါတြင္းကာလ၏ ေနာက္ဆံုးလၿဖစ္ပါသည္။
ရာသီခြင္မွာ တူရာသီ ၿဖစ္ၿပီး အႆ၀တီၾကယ္ ႏွင့္ လမင္း တို ့
စန္းယွဥ္ကာ မြန္းတည့္ၾကသည္။ ဤရာသီ၏ ပန္းမွာ ၾကာၿဖဴပန္း (Nymphaea Lotus) ၿဖစ္ပါသည္။ ယင္းတို႔ကိုပင္ မနဳႆေဗဒ (Athropology) သေဘာအရလူ႔ယဥ္ေက်းမွဳသမိုင္း ေၾကာင္းတစ္ခု
အျဖစ္ ျမင္နိဳင္ၾကပါသည္။
သီတင္းကြ်တ္လကို ေရွးၿမန္မာေက်ာက္စာမ်ား၌ `သႏ ၱဴလ´
ဟုေရးထိုး ၾကသည္။ ခ်ိန္ခြင္ပံု ၾကယ္တာရာ နကၡတ္တို့
စုေ၀းေသာ မိုးကာလဟု လည္းေကာင္း၊ ေတာင္သူလယ္
သမား တို႕ စိုက္ပ်ိဳးထားေသာစပါးပင္မ်ား သန္စြမ္းစြာ
ေထာင္မတ္ေသာလဟုလည္းေကာင္း ပညာရိွမ်ား ဖြင့္ဆိုၾကသည္။
ျမန္မာတို႔သည္ စိတ္ရင္းရိုးသားတည္ၾကည္ၾကသူမ်ား ၿဖစ္သည္ႏွင့္အညီ စစ္မွန္ေသာ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကို လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကပင္ သိကၡာကာမ၊ ဂႏၳကာရက၊ ပရိယတၱိ၀ိသာရဒ၊ လဇၨီေပသလ စသည့္ တစ္ျဖာ ဂုဏ္ေ၀ျဖာသည့္ သာသနာျပဳ ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ တိုင္းခ်စ္ ျပည္ခ်စ္ မင္းတရားစစ္တို႔ေၾကာင့္ သက္၀င္ယံုၾကည္ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္ခြင့္ ရၾကၿပန္ေသာ အခါ ဗုဒၶၿမတ္စြာ၏ အဆံုးအမတရားေတာ္ မ်ားႏွင့္လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ လူေနမႈဘ၀မ်ားၿဖင့္ ေလာကဓံတရားမ်ားကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားႏိုင္ေသာ၊ ေရာင့္ရဲ တင္းတိမ္တတ္ေသာ စိတ္ႏွလံုးကို ေခတ္အဆက္ဆက္ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၾကသူမ်ားၿဖစ္ၾကသည္။
[www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm]
ဤစိတ္ဓာတ္မ်ား အရင္းခံၿဖင့္ ၁၂ လရာသီရိွသည့္ အနက္ လၿပည့္လကြယ္ ေန႔တိုင္းတြင္ ရတနာ သံုးပါးအား ရည္စူး၍ အလွဴအတန္းမ်ား၊ ေကာင္းမႈကုသိုလ္မ်ား ၿပဳလုပ္ေလ့ရိွၾကသည္။ သီတင္းကြ်တ္ မီးထြန္းပြဲေတာ္သည္ ၿမန္မာတို႔၏ ၁၂ ရာသီ ပြဲေတာ္မ်ားတြင္ ထင္ရွားေသာပြဲေတာ္ တစ္ခုၿဖစ္ၿပီး ပြဲေတာ္စတင္က်င္းပခဲ့သည္ အစဥ္အလာမွာ ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိခဲ့စဥ္ အခါကပင္ ၿဖစ္ပါသည္ဟု ေျပာဆိုနိဳင္ေကာင္းပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ယခုက်င္းပသည့္ သီတင္းကၽြတ္လ မီးထြန္းပြဲေတာ္အစဥ္အလာမ်ားသည္ ယင္းမွတစ္ဆင့္ ကူးစပ္ဆင့္ပြားလာျခင္း ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းေခတ္အခါႏွင့္ ယခုေခတ္အခါတို႕မတူေသာ္ျငားလည္း ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား တူညီနိဳင္ ၾကမည္ပင္။
ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ သတၱမေၿမာက္၀ါကို တာ၀တိ ံသာ နတ္ၿပည္၌ ၀ါကပ္ေတာ္မူၿပီး မယ္ေတာ္ၿဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ သႏၱဳႆီတ နတ္သားအား အမႈးၿပဳ၍ စၾက၀ဠာေနရာ အႏံွ ့မွ နတ္ၿဗဟၼာ အေပါင္းတို ့အား အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ၿမတ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူသည္။ သီတင္းကြ်တ္ လၿပည့္ေန ့ ေရာက္ေသာအခါ ဘုရားရွင္သည္ နတ္ၿဗဟၼာ အေပါင္းၿခံရံကာ ေရႊေစာင္းတန္း၊ ေငြေစာင္းတန္း၊ ပတၱၿမားေစာင္းတန္းမ်ားၿဖင့္ စီခ်ယ္အပ္ေသာ ရတနာေစာင္းတန္းၿဖင့္ လူ ့ၿပည္ၿဖစ္ေသာ သကၤႆနဂိုရ္ၿပည္သို ့ၿပန္လည္ဆင္းသက္ၾကြၿမန္းေတာ္မူသည္။ဟု ဗုဒၶဘာသာစာေပ အ႒ကထာမ်ားက ဆိုၾကပါသည္။

ေကာင္းလြန္းလို ့ၿပန္လည္မွ်ေ၀ပါတယ္

"ေဖေဖ... သားဘာျဖစ္လို႔ ေက်ာင္းတက္ရတာလဲ"
ေက်ာင္းအပ္ၿပီး သိပ္မၾကာေသးတဲ့သားက ဖခင္ကို ဒီလိုေမးခြန္းထုတ္တယ္။

"သား သိရဲ႕လား... ၁ႏွစ္သက္တမ္းပဲ႐ွိတဲ့ သစ္ပင္ေလးဟာ ၿခံစည္း႐ိုးကာ၊ ထင္းစိုက္ဖို႔ပဲအသံုးဝင္တယ္။ ၁ဝႏွစ္သက္တမ္း႐ွိတဲ့သစ္ပင္ကိုေတာ့ တန္းလုပ္လို႔ရတယ္။ အႏွစ္ ၂ဝသက္တမ္း႐ွိတဲ့သစ္ပင္ကိုေတာ့ ထုပ္လုပ္လို႔ရတယ္၊ တိုင္လုပ္လို႔ရတယ္၊ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂလုပ္လို႔ရတယ္...."
"တကယ္လို႔ ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ ေက်ာင္းမတက္ခဲ့ရင္ အသက္၇ႏွစ္ေလာက္ေရာက္တာနဲ႔ သူဟာ ႏြားေက်ာင္းႏိုင္တယ္။ အဲဒီထက္ နည္းနည္းႀကီးလာၿပီဆိုရင္ ႏြားတစ္အုပ္ကိုေက်ာင္းႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏြားေက်ာင္းတာကလဲြၿပီး သူတျခားဘာမွ မလုပ္တတ္ဘူး"
"တကယ္လို႔ မူလတန္းအထိ သူတက္ခဲ့ဖူးရင္ စိုက္ပ်ဳိးနည္းအသစ္နဲ႔ လယ္ထဲမွာ သူလုပ္ကိုင္စားေသာက္လို႔ရတယ္။ ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ပန္းရံလုပ္လို႔ရတယ္။ ၿခံေစာင့္လုပ္လို႔ရတယ္။ လမ္းေဘးေစ်းသည္လုပ္လို႔ရတယ္။ ဒါေတြက မူလတန္းပညာနဲ႔ လံုေလာက္တယ္"
"တကယ္လို႔ အလယ္တန္းအထိ သူတက္ခဲ့ဖူးရင္ စက္ပစၥည္းအသံုးျပဳပံုေတြကို သူေလ့လာသင္ယူလို႔ရတယ္"
"တကယ္လို႔ အထက္တန္းအထိ သူတက္ခဲ့ဖူးရင္ စက္ပစၥည္းျပဳျပင္တာေတြကို သူေလ့လာသင္ယူလို႔ရတယ္"
"တကယ္လို႔ တကၠသိုလ္အထိ သူတက္ခဲ့ဖူးရင္ တိုက္တာႀကီးေတြကို သူေဆာက္လုပ္ႏိုင္တယ္၊ လမ္း၊ တံတား၊ သံလမ္းေတြကို သူေရးဆဲြေဆာက္လုပ္ႏိုင္တယ္"
"တကယ္လို႔ ဒီထက္ပိုၿပီး ဘဲြ႔လြန္ေတြ သူတက္ခဲ့ဖူးရင္ ေဖေဖတို႔မွာ နဂိုမ႐ွိတဲ့အရာေတြကို သူတီထြင္ႏိုင္မယ္.. သား သေဘာေပါက္တယ္ေနာ္"
"သေဘာေပါက္ပါၿပီ ေဖေဖ"
"ႏြားေက်ာင္းသား၊ လယ္သမား၊ ၿခံေစာင့္လုပ္ရတာ မ်က္ႏွာငယ္သလား မငယ္ဘူးလား"
"ငယ္ပါတယ္ ေဖေဖ"
"မ်က္ႏွာမငယ္ဘူး သား.... သူတို႔က မခိုးမဝွက္ဘူး၊ ႐ိုး႐ိုးသားသား ပိုက္ဆံ႐ွာၿပီး ကိုယ့္သားသမီး၊ ကိုယ့္မိဘေတြကို ေကၽြးေမြးေနသူေတြပါ။ ဒါေၾကာင့္ လံုးဝ မ်က္ႏွာမငယ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းတက္ဖူး၊ ေက်ာင္းခဏပဲေနဖူးတိုင္း အသံုးမက်တာ မဟုတ္ဘူး။ သစ္ပင္ေလးလိုေပါ့.. တစ္ႏွစ္သားမွာလည္း အသံုးဝင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သိပ္မ်ားမ်ားစားစား အသံုးမဝင္ဘူး။ စာဖတ္နည္းတာနဲ႔ စာလံုးဝမဖတ္တဲ့လူေတြကလည္း အသံုးဝင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူထုကိုအက်ဳိးျပဳပံုျခင္း၊ ကုညီေထာက္ပံ့ပံုျခင္း အနည္းအမ်ားကြာသြားတယ္၊ သူတို႔႐ွာေဖြတဲ့ ေငြေၾကးအနည္းအမ်ားကြာသြားတယ္ေပါ့။ ေက်ာင္းမ်ားမ်ားတက္ရင္ ေငြမ်ားမ်ားကုန္တယ္၊ အခ်ိန္မ်ားမ်ားကုန္တယ္.. ဒါေပမယ့္ အက်ဳိးျပဳကူညီေထာက္ပံ့မႈ ႀကီးမားတယ္ေပါ့"
ကေလးေတြနဲ႔ စကားေျပာဆိုခ်ိန္မွာ အတင္းအဓမၼ႐ိုက္သြင္းတာမ်ဳိး၊ ေခ်ာ့ေမာ့ျဖားေယာင္းတာမ်ဳိး မလိုအပ္ပါဘူး။ သူသေဘာေပါက္နားလည္ေအာင္ ႐ွင္းျပႏိုင္ဖို႔ပဲလိုပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ သူ႔ဘာသာသူ ေ႐ြးခ်ယ္တတ္သြားပါလိမ့္မယ္။

ေရးသားသူ :Nine Nine Sanay @ ႏိုင္းႏိုင္းစေန

 

Share

၅မိနစ္ေလာက္အခ်ိန္ေပးျပီးဖတ္ၾကည္႕ပါ

၅မိနစ္ေလာက္အခ်ိန္ေပးျပီးဖတ္ၾကည္႕ပါလား ခင္ဗ်ာ..အက်ိဳးေက်းဇူးေလးတစ္ခုခုေတာ့ရသြားမွာပါ :)

တစ္ခါတုန္းက အဖိုးအိုတစ္ဦး ဟာ ရြာမွာ တစ္ေယာက္တည္းအထီးက်န္ဆန္စြာေနရတယ္ ။ တစ္ေန႔ေတာ့အဖိုးအိုက သူ႔ သားနဲ႔ သူ႔ေခၽြးမ သူ႔ေျမးေလးေတြရွိတဲ့ေနရာမွာ သြားေနမယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ရြာကေနထြက္လာခဲ့တယ္ ..။ ဒီလိုနဲ႔ ခရီးရွည္ၾကီးကိုျဖတ္သန္းျပီးေတာ့ သူ႔သား ေခၽြးမနဲ႔ ေျမးကေလးတို႔ေနတဲ့အိမ္ကိုေရာက္လာပါတယ္ ။

စစေရာက္ျခင္းမွာ သားျဖစ္သူတို႔မိသားစုက ၀မ္းပမ္းတသာၾကိဳဆိုၾကတယ္ ။ အိမ္ဦးခန္းမွာ ေနရာေပးၾကတယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ အဖိုးအိုဟာ သူ႔သားမိသားစုနဲ႔အတူ ေနထိုင္ရင္း တစ္ပတ္တိတိ အခ်ိန္ကိုေရာက္လာခဲ့တယ္ ။ ေန႔တိုင္းေန႔တုိင္းမွာ မိသားစုထမင္း၀ိုင္းမွာ အားလံုးအတူ၀ိုင္းစားၾကတယ ္။ အဖိုးအိုရဲ႕မ်က္လံုးေတြဟာ မႈန္ရီေနပါျပီ ။ အဖိုးအိုရဲ႕လက္ေတြက အသက္အရြယ္ေၾကာင့္ တုန္ယင္ေနခဲ့တယ္ ။

တခါတခါ ဇြန္းနဲ႔ ခက္ရင္းေတြလြတ္က်သလို ..တခါတခါမွာလည္း ပန္းကန္ထဲက ထမင္းေတြဟာ ေဘးနားကိုဖိတ္လို႔ဖိတ္ၾကမ္းျပင္ေပၚက်လို႔က်နဲ႔ ေပပြေနခဲ့ရတယ္ ။ တစ္ပတ္တိတိရွိလာတဲ့အခါ သားျဖစ္သူနဲ႔ေခၽြးမတို႔က မခံႏုိင္ေတာ့ပါဘူး ။ သူတို႔တိုင္ပင္ၾကတယ္ ။

ပိုက္ဆံကို သုံးသင့္တဲ့ေနရာ(၅)မ်ိဳးနဲ႔ မသုံးသင့္တဲ့ေနရာ(၅)မ်ိဳး

ပိုက္ဆံဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေန႔စဥ္ဘဝအတြက္ မရွိမျဖစ္အရာပါ။ အျမဲတမ္းသုံးစြဲေနရတဲ့ ဒီပိုက္ဆံကို မွန္မွန္ကန္ကန္ အသုံးခ်တတ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ေပၚသမၽွအသစ္အသစ္ေသာ အရာေတြကို ဝယ္ယူရင္း သင္ဟာ ေငြေၾကးဆိုင္ရာ ေသာက ေတြမ်ားလာရမွာ ဧကန္ပါပဲ။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ပိုက္ဆံေတြကို ဘယ္ေနရာမွာ သုံးသင့္ၿပီး ဘယ္ေနရာမွာ မသုံးသင့္ဘူးလဲ။
ပိုက္ဆံကို အရမ္းမသုံးသင့္တဲ့ေနရာ(၅)မ်ိဳးကေတာ့

၁။ အီလက္ထေရာနစ္ ပစၥည္းမ်ား
ယေန႔အခါ အီလက္ထေရာနစ္ပစၥည္းေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘဝေတြအတြက္ မရွိမျဖစ္အရာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီပစၥည္းေတြကို လိုအပ္တာထက္ ပိုၿပီး မဝယ္ယူသင့္ပါဘူး။ ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း အသစ္အသစ္ေတြ ထြက္ရွိလာတာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ အသစ္ေတြထြက္တိုင္း မဝယ္ယူပဲ သင့္ေတာ္တဲ့ပစၥည္းေတြကို ဝယ္ယူရင္း အခ်ိန္တစ္ခုထိသုံးသင့္ပါတယ္။

၂။ အိမ္အလွဆင္ ပစၥည္းမ်ား
လူတိုင္းကေတာ့ကိုယ္အိမ္ေလးကိုလွခ်င္ၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္အျခားသူေတြရဲ့အျပင္အဆင္ေတြကိုေတြ႕တိုင္း၊ စာအုပ္ေတြထဲမွာျမင္ရတိုင္း လိုက္လံေျပာင္းလဲဖို႔ေတာ့ မႀကိဳးစားသင့္ပါဘူး။ ေတာ္႐ုံပဲ အသုံးျပဳသင့္ပါတယ္။

၃။ Fancy လက္ဝတ္ရတနာမ်ား
လက္ပတ္နာရီနဲ႔အျခား Fancy လက္ဝတ္ရတနာေတြဟာ လည္းေန႔စဥ္ဘဝအတြက္ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအရာေတြကိုလည္း ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးမွ ဝယ္ယူသင့္ပါတယ္။

၄။ အသစ္အသစ္ေသာ fashion ပစၥည္းမ်ား
အရာအရာတိုင္းအသစ္အသစ္ေတြထြက္ေနသလိုဒီ fashion အသုံးအေဆာင္ေတြဟာလည္းပိုလို႔ေတာင္ထြက္ရွိေနပါေသးတယ္။သေဘာက်တိုင္း၊အသစ္ထြက္တိုင္း အလြန္အမင္း ဝယ္ယူဖို႔ မသင့္ပါဘူး။

မွန္ထဲကိုျပန္ၾကည့္ပါ ...

တစ္ရက္မွာ အလုပ္သမားေတြ အလုပ္ကိုေရာက္တဲ့အခ်ိန္ တံခါးေပၚမွာ စာလံုးၾကီးၾကီးေတြနဲ႔ ေရးထား
တဲ့ အသိေပးစာတခုကပ္ထားတာကို ေတြ႔လိုက္တယ္။ ေရးထားတာက “သင္တို႔ရဲ႕တက္လမ္းေတြကို အေႏွာက္အယွက္အတားအဆီး လုပ္ေနတဲ့ သူတစ္ဦးမေန႔ကပဲဆံုးပါးသြားပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ဈာပနကို အားကစားခန္းမမွာ ျပင္ဆင္ထားတဲ့အတြက္ လာေရာက္ၾကည့္ရႈႏုိင္ပါတယ္” တဲ့။ အစပိုင္းမွာေတာ့ အလုပ္သမားေတြအားလံုးက ေသဆံုးသြားတဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကတယ္။ ခဏေနေတာ့ ကုမၸဏီနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းကို ေႏွာင့္ယွက္ေနတဲ့ သူကဘယ္သူလဲဆိုတာ အရမ္းသိခ်င္လာၾကတယ္။

အားကစားခန္းမထဲမွာစိတ္လႈပ္ရွားျခင္းေတြနဲ႔လူေတြျပည့္က်ပ္ေနျပီးလံုျခဳံေရးဝန္ထမ္းေတြက ေသ
ခ်ာေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတယ္။ အေခါင္းျပင္ဆင္ထားတဲ့အနားကို နီးကပ္လာေလ သိခ်င္စိတ္ျပင္းျပလာေလ ျဖစ္တဲ့ လူေတြရဲ႕အေတြးထဲမွာက “ငါတို႔အက်ဳိးကိုပ်က္ေစခ်င္ေနတာ ဘယ္
သူလဲ ၊ သူေသသြားတာလည္း ေကာင္းပါတယ္” ။ အေခါင္းနားကို တေယာက္ခ်င္းတိုးကပ္လာၾကတယ္။ သူတို႔အေခါင္းထဲကို ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ရုတ္တရက္ဘာမွမေျပာႏုိ္င္ေအာင္ျဖစ္သြားၾကတယ္။ တစံုတေယာက္က သူတို႔ရဲ႕အသည္းႏွလံုးကို ကိုင္လႈပ္လိုက္သလုိမ်ဴိး ထိတ္လန္႔ျငိမ္သက္စြာနဲ႔ အေခါင္းနားမွာ ရပ္ေနၾကတယ္။ အေခါင္းထဲမွာ မွန္တခ်ပ္ရွိျပီး အေခါင္းထဲကို ၾကည့္လိုက္တဲ့သူတိုင္း
က ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ျမင္ေနရတယ္။

မွန္နားမွာေရးထားတဲ့စာတခုက “သင့္ရဲ႕တိုးတက္မႈကိုကန့္သတ္ႏုိ္င္စြမ္းရွိတဲ့သူက တေယာက္ပဲရွိပါတယ္။ အဲဒါသင္ကိုယ္တိုင္ပါပဲ” တဲ့ ။
သင့္ဘဝကိုလံုးဝတုိးတက္ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္ႏုိင္တာက သင္တစ္ဦးပဲရွိပါတယ္။
သင့္ကိုကူညီႏုိ္င္တာလည္း သင္ပဲရွိပါတယ္။
သင့္ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ၊ သင့္ရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈေတြ ကို လႊမ္းမိုးထားနုိ္င္တာလည္း သင္ကိုယ္တိုင္ပါပဲ။
သင့္ရဲ႕သူေဌးေျပာင္းသြားေပမယ့္လည္း သင့္ဘဝကမေျပာင္းလဲပါဘူး။
သင့္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြ ၊ သင့္ရဲ႕အေဖာ္ေတြ ေျပာင္းသြားေပမယ့္လည္း သင့္ဘဝကမေျပာင္းပါဘူး။
သင္ေျပာင္းလဲမွသာ သင့္ဘဝကေျပာင္းလဲမွာပါ။
သင့္ဘဝအတြက္ သင္တစ္ဦးထဲမွာပဲတာဝန္ရွိပါတယ္။

Credit: Myanmar Latest News

Share

ေအာင္ျမင္သူရဲ႕.. ေငြ.. စီမံႏိုင္စြမ္း

 ေအာင္ျမင္တဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္သြားတဲ့ သူမ်ားဟာ ေငြကို ေကာင္းေကာင္း စီမံ ကိုင္တြယ္ႏိုင္လို႔ပါ။

ခ်မ္းသာတဲ့သူတိုင္းဟာ ေငြ ကိုင္တြယ္တဲ့အခါ အလြန္ စည္းကမ္း ရွိပါတယ္။

အခြင့္အလမ္းေတြ ေပၚေပါက္လာတိုင္း ပါးနပ္စြာ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံရဲၾကပါတယ္။

ခ်မ္းသာေအာင္ျမင္ဖို႔ လိုအပ္ေနတဲ့သူကို အခ်ိန္မေရြး ကူညီႏိုင္ရမယ္လို႔ သူတို႔ လက္ခံၾကပါတယ္။

ကံေကာင္းျပီး အခြင့္အလမ္းေပၚလာခ်ိန္ တစ္ရွိန္ထိုး ေအာင္ျမင္သြားၾကသူမ်ားဟာ ေငြကို အျမဲတမ္း ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ စုေဆာင္းထားခဲ့လို႔ပါ။

ေငြကို စီမံႏိုင္ျခင္းဟာ ေအာင္ျမင္ခ်မ္းသာျခင္းမို႔ ထြက္ေငြ ၁ စ ဆိုရင္ေတာင္ ထုတ္သင့္မွ ထုတ္သံုးပါ။

စည္းကမ္းရွိတာနဲ႔ ကပ္ေစးနည္းတာေတာ့ ခြဲျခားႏိုင္ရပါမယ္။

 စည္းကမ္းရွိတာ ေအာင္ျမင္ေပမယ့္ ကပ္ေစးနည္းရင္ မြဲတတ္ပါတယ္။

Credit : Yangonlife

Share

ေအာင္ျမင္သူတိုင္းမွာ ရွိတဲ့ အရာတစ္ခု

ဘဝမွာ ေအာင္ျမင္မွု မ်ားစြာ ရရွိသူတိုင္းဟာ တစ္ခ်ိန္တုန္းက က်ရွံုးမွု မ်ားစြာ ရရွိသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ဟယ္ရီေပၚတာ စာအုပ္ကို ေရးသားတဲ့ J.K. Rowling ဟာဆုိရင္ ထုတ္ေဝသူ ၁၂ ဦးရဲဲ႕ ျငင္းပယ္မွုကို ခံခဲ့ရျပီး ေနာက္ဆံုးေတာ့ မရ ရေအာင္ ထုတ္လိုက္တဲ့ အခါ သူမကို ဘီလ်ံနာ ျဖစ္ေစခဲ့ ပါတယ္။ Disney Land နဲ႔ ကုမၺဏီကုိ တည္ေထာင္သူဆိုရင္ အယ္ဒီတာ အလုပ္မွ အထုတ္ခံရျပီး အလုပ္ အသစ္တိုင္းမွာလည္း အရည္အခ်င္း မျပည့္မွီလို႔ အထုတ္ခံရျပီးေတာ့ ေနာက္ပိုင္း Disney ကို တည္ေထာင္ခဲ့ရာ ေအာင္ျမင္လာ ပါတယ္။

ယင္းကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ရပ္ သာဓကေတြ မ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ သူတို႔ ေနရာမွာ အျခား သာမန္လူ တစ္ေယာက္ဆုိရင္ ငါဟာ ဒီအရာနဲ႔ မထိုက္တန္ပါဘူးေလ ဆုိတဲ့ စိတ္နဲ႔ လွည့္ထြက္ျပီး ဘဝကို အရွံးေပးေနေလာက္ပါျပီ။ တကယ္တန္း ေအာင္ျမင္သူေတြကို ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါ အခက္အခဲေတြ အျပင္ က်ရွံဳးမွုေတြကိုပါ ၾကံဳသည့္တိုင္း ယင္းအရာကို ထပ္ျပီးေတာ့ ရင္ဆုိင္မယ့္ သတၱိေတြ ျပည့္ဝလို႔ ေနပါတယ္။ စီးပြားေရး တစ္ခုက မေအာင္ျမင္လို႔ က်ဆံုးသည့္တိုင္ စလံုးေရ စဖို႔ သတၱိ အျပည့္ရွိသူ၊ အခက္အခဲေတြကို အားအင္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲႏိုင္သူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။

ဝါရင္းဘတ္ဖတ္ရဲ့ အေျပာင္ေျမာက္ဆံုး အႀကံေပးခ်က္မ်ား

ရွာေဖြတဲ့အခါ => ဝင္ေငြတစ္ခုထဲေပၚမွာ ဘယ္ေတာ့မွ မွီခိုမေနပါနဲ႔... ဒုတိယအရင္းအျမစ္တစ္ခုကို ဖန္တီးဖုိ႔ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံပါ....

သံုးစြဲတဲ့အခါ => မလိုအပ္တဲ့အရာေတြကို သင္ဝယ္ယူလိုက္တယ္ဆုိရင္ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ လိုအပ္တဲ့အရာေတြကို ေရာင္းထုတ္ရပါလိမ့္မယ္...

စုေဆာင္းတဲ့အခါ => သံုးၿပီးလုိ႔က်န္တာကို မစုေဆာင္းပါနဲ႔... စုေဆာင္းၿပီး က်န္တာကိုသာ သံုးစြဲပါ....

စြန္႔စားတဲ့အခါ => ျမစ္ရဲ့ အနက္ကို ေျခစံုပစ္ၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ မတိုင္းတာပါနဲ႔...

ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံတဲ့အခါ => ၾကက္ဥအားလံုးကို ျခင္းေတာင္းတစ္ေတာင္းထဲမွာ ထည့္မထားပါနဲ႔....

ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အခါ => ရုိးသားမႈဆုိတာ အလြန္အဖိုးတန္တဲ့ လက္ေဆာင္တစ္ခုပါ... အဲ့ဒီအရာကို ခပ္ေပါေပါလူေတြဆီက မေမွ်ာ္လင့္ပါနဲ႔...

‪#‎ႏႈိင္းရင့္ေႏြ‬

Credit >>> momolay

Share

ဝန္ထမ္းဘဝကေန CEO ျဖစ္လာသူရဲ့ အလုပ္ေလွ်ာက္နည္း

သူမရဲ့ နာမည္ကေတာ့ Liz Wessel ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ Google ရဲ့ ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ Compus Job ဆိုတဲ့ ဝက္ဘ္ဆိုဒ္ရဲ့ ပူးတြဲတည္ေထာင္သူ တျဖစ္လဲ CEO တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အလုပ္ေလွ်ာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အဓိက အေရးအပါဆုံးျဖစ္တဲ့ အခ်က္ ၄ ခ်က္ကို မၽွေဝေပးခဲ့ပါတယ္။

၁။ အေတြ႕အၾကဳံအေတြ ၁ ႏွစ္၊ ၃ ႏွစ္ စသျဖင့္ လိုအပ္တဲ့ အလုပ္ေတြကိုေလွ်ာက္ရမွာ မေၾကာက္ပါနဲ႔။ ေလွ်ာက္ခ်င္တယ္ ကိုယ္နဲ႔ ကိုက္ညီတယ္ ဆိုရင္ ေလွ်ာက္ျဖစ္ေအာင္ ေလွ်ာက္လိုက္ပါ။

၂။ အလုပ္ရွာ ေအဂ်င္စီေတြ၊ Job Fair ေတြကိုပဲ မမွီခိုပါနဲ႔။ အျမဲတမ္းဒီလိုသာ ကိုယ္တိုင္ကိုက် ေလ့လာမႈမရွိဘူးဆိုရင္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အျမင္က်ဉ်းလာပါလိမ့္မယ္။

ေအာင္ျမင္သူတို႔၏ ေနာက္ကြယ္၌

ေအာင္ျမင္သူတိုင္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ရင္နာစရာဇာတ္လမ္းေပါင္းမ်ားစြာ႐ွိသတဲ့။ သူ႔ေနာက္ကြယ္မွာလည္း ေၾကကြဲဖြယ္ရာ ဇာတ္လမ္းေတြ႐ွိခဲ့ဖူးတယ္။ ကိုးရီးယားမင္းသား Rainကို လူတိုင္းသိၾကေပမယ့္ သူ႔ကိုေတာ့ လူတိုင္းသိခ်င္မွ သိၾကမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈလမ္းေၾကာင္းေပၚ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ၾကိဳးစားခဲ့တဲ့ သူ႔ေနာက္ကြယ္ကရင္နင့္စရာ အျဖစ္အပ်က္တခ်ဳိ႔ကို လွစ္ဟၾကည့္ရင္း ထိုင္ဝမ္က နာမည္ၾကီး အဆိုေတာ္၊ သီခ်င္းေရးသူ၊ မင္းသား Jay Chou (周杰倫)နဲ႔ မိတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။

၁) သူ႔ကို ၁၉၇၉ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလမွာ ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ မိခင္က ထိုင္ေပျမိဳ႕နယ္ ျမိဳ႔ေလးတစ္ျမိဳ႕ရဲ႕ မူလတန္းေက်ာင္းက အႏုပညာဆရာမျဖစ္ျပီး ဖခင္က ရူပေဗဒဆရာျဖစ္တယ္။ ၄ႏွစ္အရြယ္ မူၾကိဳတက္စမွာ အေမကသူ႔ကို ကေလးစႏၵယားသင္တန္းေက်ာင္းကို တက္ခုိင္းေစခဲ့တယ္။ ဆိုးေပျပီး အေျပးအလႊားသန္တဲ့သူဟာ စႏၵယားေ႐ွ႕ေရာက္တာနဲ႔ ျငိမ္သက္သြားတတ္တယ္။ ဆရာမ တစ္ေခါက္တီးျပတာကို နားေထာင္႐ံုနဲ႔ သူလိုက္တီးႏိုင္ခဲ့တယ္။

သူ႔အႏုပညာကို ေျမေတာင္ေျမႇာက္ဖို႔အတြက္ အေမက အိမ္မွာစုထားသမွ် ေငြေတြနဲ႔ သူ႔အတြက္ စႏၵယားတစ္လံုးဝယ္ေပးျပီး အေကာင္းဆံုးဆရာနဲ႔ သင္ယူေစဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ဒါကိုအေဖက ဘဝင္မက်ခဲ့ဘူး။ သားေယာက္်ားအတြက္ အဲဒီေလာက္ အရင္းအႏွီး စိုက္ထုတ္စရာမလိုဘူးလို႔ အေဖထင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အေဖမသိေအာင္ သားအတြက္ စႏၵယားတစ္လံုးကို အေမဝယ္ေပးခဲ့တယ္။ ဒီကိစၥကို အေဖလံုးဝ မေက်နပ္ခဲ့ဘူး။ သူ ၃တန္းႏွစ္မွာ နာမည္ၾကီးတီးလံုးျဖစ္တဲ့ “Swan Lake” ကို ၾကားဖူးျပီးေနာက္ တေယာၾကီး “cello” ရဲ႕ ညိႇဳ႕ယူဖမ္းစားျခင္းကိုခံခဲ့ရတယ္။ အေမက အေဖ့ကိုမတိုင္ပင္ဘဲ သူ႔အတြက္ တေယာၾကီးကိုဝယ္ခဲ့ေပးျပန္တယ္။

သားအေပၚ အေမရဲ႕အလိုလိုက္မႈကို မႏွစ္ျမိဳ႕တဲ့အေဖက အေမ့ကိုျပႆနာ႐ွာခဲ့တယ္။ မိသားစုေနအိမ္ဟာ တျဖည္းျဖည္း ေႏြးေထြးမႈနည္းလာခဲ့ျပီး ျငင္းခံုရန္ျဖစ္သံေတြ မ်ားလာခဲ့ရတယ္။ အေဖက ဘာျဖစ္လို႔ အေမ့ကို အျမဲျပႆနာ႐ွာေနမွန္း သူနားမလည္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီလိုနာက်င္မႈေတြကို ႏုႏုယ္တဲ့သူ႔အသိဉာဏ္ေတြနဲ႔ ကဗ်ာအျဖင့္ ခ်ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္။